Voorbeelden

We groeien op met voorbeelden die we voor ogen krijgen. Zo groeide ik op met Annie MG Schmidt en Astrid Lindgren en zag het beiden als grote autoriteiten op hun gebied. Toch later ging ik hier iets anders naar kijken. Nee, ze hebben beiden veel voor Nederland betekend, maar of het allemaal nout echt zo pedagogisch was, dat ben ik me zeker af gaan vragen.

zo schreef ik vandaag op 22 juni 2020 een verhaal naar aanleiding van een artikel dat ik tegenkwam op facebook van een zekere Brenda Versluis, ze was ooit via mijn vrouw een goede vriendin geworden en heeft zich vrij plotseling helemaal tegen mij afgezet. Pas vele jaren later begreep ik dat ze bezig was geweest met een bemiddelingspoging van iemand die ze kende uit haar dorp Oudewater en de vrouw die mij achter had willen laten. Haar vriendje Manus was onderwijzer en

ACHTERGROND + STICHTING BANDO

Voorbeelden zijn van belang.

Dit is een schilderij dat ik nog ken uit mijn ouderlijk huis

EP-tje Gaîté Parisienne

verschillende landen:

Uit Frankrijk een EP-tje van Le Gaîté Parisienne van Jacques Offenbach,
Uit Portugal een EP-tje met Fado's van Amalia Rodrigues
Uit Joegoslavië een EP-tje van volks(dans)muziek
Uit Spanje een EP-tje van de gitarist Andrés Segovia
Uit Hongarije plaatjes van de Hongaarse Dansen zoals nr.5 van Brahms of de Rapsodie nr. 2 van Liszt
Uit Rusland de muziek van Ivan Rebroff

Muziek was van groot belang

Toneel en/of cabaret zoals dat van Wim Kan, Wim Sonneveld, Toon Hermans, Annie M.G. Schmidt, Robert Long, Leen Jongewaard, Seth Gaaykema en nog vele anderen.

Niet alleen muziek, maar ook de verhalen

Duitsland ( Bertolt Brecht )

Denemarken ( Hans Christian Andersen)

Noorwegen (Henrik Ibsen),

Zweden (Astrid Lindgren en Ingmar Bergman),

Groot Brittannië (Charles Dickens)

Italië (Federico Fellini)

Ierland (Samuel Beckett)

België (Internationale Nieuwe Scene)

Frankrijk (Pierre Beaumarchais en Victor Hugo)

Spanje (Miguel de Cervantes)

Italië (Carlo Collodi)

Iemand die ik in Rijswijk begeleidde om weer in een normaal levenspatroon te komen was een man van over de 60 en een zonderling bestaan kende, een bestaan waarbij hij niet goed voor zichzelf zorgde en hier vrijwel niet meer uit leek te kunnen komen,

Someone whom I guided in Rijswijk to get back to a normal pattern of life was a man over 60 who knew an odd life, an life where he didn't take care of himself and seemed almost impossible to come out of it,

na een tijdje knapt Peter weer wat op en vieren we de verjaardag van onze vriendin Genovera

after a while Peter gets better and we celebrate the birthday of our friend Genovera

Peter wil verschillende rollen in zijn leven aannemen.

Peter wants to take on different roles in his life.

Peter heeft zo zijn eigen gewoontes en dat is eigenlijk bij ieder mens zo. Soms lijkt hij mijn beste vriend te willen zijn en soms lijkt hij de meest grote afstand te willen nemen. Maar overwegend heeft hij een grote glimlach om zijn gezicht en doet hij zijn best om alles lief en aardig te vinden. Hij is gek op variété en oude Hollywood musical sterren en een van de allergrootste Songfestival lovers die ik ken. Hij koestert grote liefde voor de oude tijd die hij met zijn ouders en als student in de Duitse taal heeft genoten. Alle Duitse helden van vroeger zijn hem dan ook zeer dierbaar. En zijn werkelijke geloof wil hij het liefste in zijn eigen bedachte wereld beleven. Ik geloof dat Peter hiermee eigenlijk een standaard heeft kunnen worden voor verweg de meeste Nederlanders. Mensen die vaak uiteindelijk in zichzelf willen gaan geloven en vaak liever zo weinig mogelijk meer met anderen willen delen. Toch kan Peter zeer grote waarheden met zich mee dragen. Zo legde ik hem ooit uit dat Watchman Nee het geloofsleven wilde uitleggen met een wiel. Een wiel met een as die met elkaar verbonden worden met rondom allemaal spaken. Die spaken moeten allemaal op een goede spanning komen te staan om goed vooruit te kunnen komen. Wanneer een spanning van een spaak te strak zou zijn, zou hij immers barsten en wanneer de spaak in spanning te slap zou zijn, dan kon er zomaar een slag in het wiel ontstaan. De kunst is dus om eenheid in harmonie van alle spaken die allen om dezelfde as zullen draaien, te hebben. Dus niet te overspannen of te veel verslappen om hetzelfde doel van het middelpunt en dat is de as die God of Liefde kan worden genoemd. Dus in het kort: Het hele wiel is het lichaam, de spaken zijn wij die allen een ziel hebben gekregen. En met die ziel kunnen we ons het beste richten op het middelpunt. En dat is dus de as die we het beste de eerste en hoogste plaats kunnen geven. Dit illustreerde Peter mij eens met een touwtje dat hij toevallig op zak had en mij in de Albert Heijn wilde uitleggen. Alleen had Peter nog niet zo goed begrepen dat alle spaken met elkaar dan de kracht vooruit konden verbeelden. En alle spaken moeten als het lichaam zeker in hetzelfde respect tot het middelpunt Christus of God verblijven om zo een goede voortgang te kunnen krijgen. Dus nooit als Christenen op jezelf, maar als een gezamenlijk collectief, want alleen dan kom je goed vooruit.

Peter has his own habits and that is actually the case with every person. Sometimes he seems to want to be my best friend and sometimes he seems to want to take the biggest distance. But mostly he has a big smile on his face and he does his best to find everything sweet and nice. He loves variety and old Hollywood musical stars and one of the greatest Songfestival lovers I know. He cherishes a great love for the old days that he enjoyed with his parents and as a student in German. All German heroes of the past are very dear to him. And he would prefer to experience his true faith in his own conceived world. I believe that Peter has actually become a standard for far away Dutch people. People who often ultimately want to believe in themselves and often prefer to share as little as possible with others. Yet Peter can carry very great truths. For example, I once explained to him that Watchman Nee wanted to explain the life of faith with a wheel. A wheel with a shaft that are connected to each other with all spokes around. Those spokes must all be put under good tension in order to make good progress. After all, if a tension of a spoke were too tight, it would burst and if the spoke were too weak in tension, a blow could easily occur in the wheel. The art is therefore to have unity in harmony of all spokes that will all turn on the same axis. So do not over-span or slacken too much for the same purpose of the center and that is the axis that can be called God or Love. So in short: The whole wheel is the body, the spokes are we who have all received a soul. And with that soul we can best focus on the center. And that is the axis that we can best place first and highest. Peter once illustrated this with a string that he happened to have in his pocket and wanted to explain to me in the Albert Heijn. Only Peter had not understood so well that all spokes together could represent the power ahead. And all spokes, as the body, must certainly reside in the same respect to the center of Christ or God in order to get good progress. So never as Christians on your own, but as a collective collective, because only then will you make good progress.