still in the hospital / Cremation dad on July 28, 2016

Dad still in the hospital

Papa nog in het ziekenhuis

When the human body is unable to do his own softening process, it can happen that someone reaches the dialise. Once I was working in a hospital and they told me that this is the department's where you are better never to go. In poor countries like the Philippines, it is often only a matter of a few weeks or months and then the money is finish and the treatment will stop. So my father could be happy to be Dutch in Holland, so he survive much more longer. The movement which is accompanied by mental dialise was really in my interest. Patients could go more slowly and thus come back feelings upwards who may have been a time long gone. So I know my father was for my sister still of great importance in this latest period of his life. But also for me, I saw my father again in a different light, so we could take better say goodbye.

Wanneer het menselijk lichaam niet in staat is om zijn eigen verzachtende proces te doen, kan het gebeuren dat iemand de dialise bereikt. Toen ik werkte in een ziekenhuis vertelden ze me dat dit is de afdeling is waar je bent beter nooit terecht kunt komen. In arme landen zoals de Filippijnen, is het vaak slechts een kwestie van een paar weken of maanden en dan het geld gewoon op en wordt de behandeling stopt. Dus mijn vader had het geluk om Nederlander te zijn in Nederland, zodat hij veel langer in leven kon blijven. De beweging die gepaard gaat met psychische toestand bij een dialise vond ik echt interessant. Patiënten konden langzaam weer terug komen bij basis gevoelens die weer naar boven konden komen. Ik weet dat mijn vader voor mijn zus nog van groot belang heeft kunnen zijn in deze laatste periode van zijn leven. Maar ook voor mij (en ik denk voor mijn broer), kwam mijn vader weer in een ander lichtt. In dat licht konden we beter afscheid nemen.